«46 χρόνια, ένα στάδιο, μία ομάδα, μία πόλη, μία ιστορία, ένα πρωτάθλημα, πολλές ευρωπαϊκές διοργανώσεις, δύο κύπελλα», έτσι ξεκινούσε το πρώτο βίντεο που έπαιξε λίγα λεπτά πριν από την έναρξη της αναμέτρησης και είχε ως στόχο να «τρέξει» όλη τη «βυσσινί» ιστορία που είναι συνυφασμένη με το στάδιο Αλκαζάρ.
Μέσα από αυτά τα λίγα λεπτά του βίντεο καταφέραμε να δούμε μία σπάνια φωτογραφία του Αλκαζάρ, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, στιγμές από τις ανόδου των «βυσσινί», της κατάκτησης του πρωταθλήματος και των δύο κυπέλλων, αλλά και των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, τη στιγμή που στον χώρο των διαφημιστικών πινακίδων το σύνθημα ήταν ένα «Αλκαζάρ, κομμάτι της ιστορίας μας». Τα μάτια χιλιάδων Λαρισαίων έδειξαν να δακρύζουν μιας και οι θύμησες και πολλές ήταν αλλά και έντονες και κορυφώθηκαν με την είσοδο των παικτών του Γιάννη Παπακώστα. Και αυτό γιατί, οι παίκτες της ΑΕΛ πάνω από την επίσημη εμφάνισή τους φορούσαν ένα λευκό μπλουζάκι στη μνήμη του Αντόνιο Ντε Νίγκρις, μιας και την περασμένη Τρίτη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τον αδόκητο χαμό του Μεξικάνου.
Το δεύτερο κομμάτι
Και ξαφνικά η ιστορία 46 ετών πέρασε από μπροστά μας… Οι τρεις τίτλοι της ΑΕΛ (το κύπελλο του 1985, το πρωτάθλημα του 1988 που το κρατούσαν στα χέρια τους τα εγγόνια του αείμνηστου Στέλιου Καντώνια, αλλά και το κύπελλο του 1987 περπάτησαν για τελευταία φορά στο χορτάρι του Αλκαζάρ). Πολλοί παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές των «βυσσινί» από την πρώτη ομάδα του 1964, την κυπελλούχο του 1985, την πρωταθλήτρια του 1988 αλλά και την κυπελλούχο του 2007 έκαναν τον γύρο του θριάμβου, κρατώντας στα χέρια τους πέντε πανό, με όλη τη «βυσσινί» ιστορία. «1964, η ιστορία ξεκινά» έγραφε το ένα, «1985, η ιδέα γίνεται τίτλος» έγραφε το δεύτερο, «1988, ο τίτλος που γράφει ιστορία» έγραφε το τρίτο, «2007, η ιστορία επαναλαμβάνεται» έγραφε το τέταρτο, «2010 ΑΛΚΑΖΑΡ, η ιστορία συνεχίζεται» έγραφε το πέμπτο. Πανό που κρατούσαν οι Βουτσιλάς, Τσολάκης, Παραφέστας, Αλεξούλης, Ράμος, Μαλουμίδης, Βαλαώρας, Βουτυρίτσας, Ανδρεούδης, η χήρα του αείμνηστου Γιώργου Μητσιμπόνα, μέχρι τους Κυπαρίσση και Κόζλεϊ, ήταν όλη η ιστορία της ΑΕΛ μέσω των προσώπων που μας γέμισαν με συναισθήματα…
Αντίο Αλκαζάρ
Αν και το παιχνίδι δεν πήγε όπως η ΑΕΛ θα ήθελε οι «MONSTERS» ανήρτησαν ένα πανό με το «Αντίο Αλκαζάρ» και χιλιάδες βεγγαλικά άναψαν… Με την ολοκλήρωση της αναμέτρησης έπεσε η αυλαία του θρυλικού γηπέδου με το τραγούδι που έγραψε ο Νίκος Οικονομίδης, γεμίζοντας ακόμη περισσότερο συναισθηματικά την ατμόσφαιρα… Δυστυχώς αυτό το αντίο δεν γράφτηκε όπως θα του άρμοζε του Αλκαζάρ και πλέον ευελπιστούμε άπαντες η είσοδος στο AEL FC ARENA να είναι διαφορετική, όμοια με τον καλπασμό του αλόγου που έκλεισε το όλο τελετουργικό.
Πήραν φωτιά…
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης πήραν «φωτιά» οι φωτογραφικές μηχανές, αλλά και οι κάμερες. Άπαντες ήθελαν να έχουν ανάμνηση ολόκληρης ζωής την παρουσία τους στο τελευταίο παιχνίδι της αγαπημένης τους ομάδας στο στάδιο Αλκαζάρ.
